F. Cheng, Quand reviennent les âmes errantes Quand arriva l'hiver, particulièrement glacial cette année-là, la vie sauvage n'était plus supportable pour Chun-niang. La paix revenant peu à peu, nous nous aventurâmes vers d'autres contrées et nous échouâmes dans cette ville reculée relativement préservée. Nous parvînmes à nous placer comme domestiques chez ce marchand de…
Het oude klooster Het koude licht van de maan Een huilende wolf. Stil is het veld Het ruisen van een vlinder De vlinder is dood. Het is volle maan Een dobber op de golven Raakt haar even aan. Dauw in de morgen Aan elke sleedoornstekel Een kleine druppel. De oude vijver Er springt een kikker…
DENNENBOS Het uithangbord van ons gilde is de onbeschilderde denappel, ei van de dennen. Ongeverfde negorijen doemen op waar de denappel uithangt. 't Plaveisel zand, de rede sagen. Het zand knerst waar de dennen waaien. H.H. ter Balkt GROTE BEUK Hij is het zwijgen rechtop de hemel in; de wind, de hitte en regen hieuwen…
De profundis Es ist ein Stoppelfeld, in das ein schwarzer Regen fällt. Es ist ein brauner Baum, der einsam dasteht. Es ist ein Zischelwind, der leere Hütten umkreist. Wie traurig dieser Abend. Am Weiler vorbei Sammelt die sanfte Waise noch spärliche Ähren ein. Ihre Augen weiden rund und goldig in der Dämmerung Und ihr…
(...) Der Deutsche fährt nicht wie andere Menschen. Er fährt, um recht zu haben. Dem Polizisten gegenüber; dem Fußgänger gegenüber, der es übrigens ebenso treibt - und vor allem dem fahrenden Nachbar gegenüber. Rücksicht nehmen? um die entscheidende Spur nachgeben? auflockern? nett sein, weil das praktischer ist? Na, das wär ja... Es gibt bereits Frageecken…
BUCHENWALD Tussen de bomen van vroeger waar het lichtwater kon worden klinken de stappen gedempter achter de trom van het bloed. Hoor de verdronkenen zingen ongerept en beveiligd tegen de dwang van het lichaam boven de boomtoppen uit: Moeders, laat ons nog eenmaal over uw lichaam de nacht zien met de verdonkerde manen van uw…
De akker Ik zal die zondagmiddag met mijn vader op wandel door het land niet licht vergeten al is het vijftig jaar en méér geleden, zo dicht bij hem als bijna nooit meer later. Wij kwamen bij een akkerstuk, door bossen die aan vier kanten stonden, ingesloten, door varens een verwoestend spoor gestoten dan…